Iść do świata mimo jego sprzeciwu i zdobywać go dla Chrystusa
27 maja 2022 r. w katedrze w Drohiczynie b Piotr Sawczuk udzielił święceń diakonatu alumnowi Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie Danielowi Piotrowskiemu.
Zawsze dzień święceń diakońskich i kapłańskich jest ważny dla całej diecezjalnej wspólnoty, mówił bp Piotr Sawczuk w pierwszych słowach skierowanych do zebranych w drohiczyńskiej katedrze podkreślając cel spotkania:
– Chcemy dziś dziękować Bogu za to powołanie i prosić o następne. Modlimy się o powołania do służby w Kościele: i kapłańskiej i zakonnej, do wszystkich posług, jakie ubogacają naszą wspólnotę ludzie wierzących i które są koniecznie potrzebne do prawidłowego jej funkcjonowania. Ufamy Bogu, który nie skąpi naszej łaskawości i ufamy, że wezwie do swojej służby kolejnych kandydatów.
W homilii wygłoszonej podczas uroczystości, biskup Piotr Sawczuk mówił o służebnej roli diakona: – Jeden z naszych braci, alumnów WSD Diecezji Drohiczyńskiej zostanie dziś wyświecony na diakona, a diakon to sługa. Sobór Watykański II stawia posługę diakonów w centrum życia i działalności Kościoła. Można to odebrać z zaskoczeniem w czasach, gdy funkcje służebne zniknęły, bo wszystkim wydaje się że służba jest atakiem na równość ludzi między sobą. Nie można jednak zignorować przykładu Jezusa, który – jak w innych sprawach, tak i w tej – idzie od prąd ludzkich opinii, a Kościół ma być taki, jak jego Założyciel – Chrystus.
Pasterz diecezji podkreślał, że powołanie to nie jest zawód i można je pełnić tylko w łączności z Chrystusem: – Największym bogactwem osób powołanych do służby dziełu zbawienia jest Chrystus, ten Który ich wezwał i przygotował, a teraz posyła do pracy, Którego mają zamieść ludziom. Nikt nie może tej pracy traktować czysto zawodowo, nie może rozdawać darów Pana nie znając Go i nie będąc z Nim w przyjaznej zażyłości. Nie można też sobie wyobrazić, że ktoś występujący w imieniu Chrystusa, nie szuka Jego woli, nie słucha Jego głosu i sam nie sięga po Jego łaskę. Musi go kochać i wchodzić w coraz lepsze zrozumienie swojej misji i swojej , trwać w regularnym dialogu z Panem, medytować Jego słowo, modlić się liturgią godzin. Diakon powinien też pilnie wpatrywać się w pochyloną postać swego Mistrza, gdy Ten umywa nogi Apostołom i podnosi z prochu różnych biedaków. Ma być przecież miłosiernym ramieniem Chrystusa i ma zapamiętać na całe życie, że jest to ważne i konieczne, ma o tym pamiętać również wtedy, gdy postąpi w przyszłości na drodze powołania i przyjmie świecenia prezbiteratu.
Ks. Biskup zwrócił też uwagę na inne zadania – posługę słowa i szafowanie sakramentów, wskazał też na wyrzeczenia jakie są udziałem powołania: – Ten, kto oddaje się Panu i Jego misji, ma być bratem i ojcem wszystkich, nie może ograniczyć się do własnej rodziny. Rezygnuje z jej założenia, ślubuje życie w celibacie, ma być w pełni dyspozycyjnym, wolnym i otwartym.
Nowym diakonem w diecezji drohiczyńskiej został Daniel Piotrowski z parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Węgrowie.
Istotnym momentem obrzędu święceń było nałożenie rąk ks. biskupa na głowę kandydata i modlitwa konsekracyjna. Wcześniej, nad leżącym na posadzce katedry alumnem, cała wspólnota przyzywała wstawiennictwa Wszystkich Świętych. Zewnętrznym znakiem otrzymanych święceń diakonatu jest strój liturgiczny, jakim jest dalmatyka oraz stuła przewieszona przez lewę ramię – po obrzędzie święceń, nowo wyświęcony diakon otrzymał dalmatykę z rąk starszych kapłanów.
W uroczystościach wziął udział bp senior Antoni Dydycz, duchowo łączył się bp senior Tadeusz Pikus, obecni byli moderatorzy WSD w Drohiczynie, przedstawiciele Kurii Diecezjalnej oraz Sądu Biskupiego, ks. Leszek Gardziński proboszcz parafii WNMP w Węgrowie, zaproszeni księża i siostry zakonne oraz rodzina i przyjaciele nowo wyświęconego diakona.
Diakon Daniel Piotrowski dziękował Panu Bogu, ks. biskupowi, przełożonym seminarium, kapłanom, rodzicom, rodzinie oraz przyjaciołom. Zapewniał o modlitwie o nowe, święte powołania do stanu kapłańskiego.
tekst – Agnieszka Bolewska
zdjęcia – ks. Wojciech Łuszczyński